Ideę wdrożenia Niebieskiej Karty UE wprowadziła Dyrektywa Rady 2009/50/WE z dnia 25 maja 2009 r. w sprawie warunków wjazdu i pobytu obywateli państw trzecich w celu podjęcia pracy w zawodzie wysokich kwalifikacji. Celem Rady UE było przyciągnięcie na teren UE wysoko wykwalifikowanych pracowników z państw trzecich i umożliwienie ich łatwiejszego zatrudniania oraz elastyczności w zmianie miejsca pracy czy też kraju zamieszkania.
Kryteria otrzymania Niebieskiej Karty UE są w znacznej części zbliżone do tych warunkujących otrzymanie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę. Do dokumentów zbieżnych, niezbędnych do udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji oraz zezwolenia na pobyt czasowy i pracę, zaliczamy: wypełniony wniosek, załącznik nr 1, informację starosty, dokumenty potwierdzające posiadane w Polsce miejsce zamieszkania oraz ubezpieczenie zdrowotne.
Ponadto cudzoziemiec powinien dołączyć umowę o pracę (zawartą na okres co najmniej roku), umowę o pracę nakładczą, umowę cywilnoprawną, na podstawie której wykonuje pracę, świadczy usługi lub pozostaje w stosunku służbowym.
Wynagrodzenie zawarte w ww. umowie nie może być niższe niż 150% kwoty przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w roku poprzedzającym zawarcie umowy (w roku 2020 wynagrodzenie to nie może być niższe niż 7377,26 zł).
Dodatkowo należy udowodnić posiadanie kwalifikacji uzyskanych w wyniku ukończenia studiów wyższych albo co najmniej pięcioletnie doświadczenie zawodowe na poziomie porównywalnym z poziomem kwalifikacji uzyskanych w wyniku ukończenia studiów wyższych, niezbędne do wykonywania pracy określonej w zawartej umowie.
Przywileje jakie niesie ze sobą posiadanie Niebieskiej Karty UE:
1. Możliwość zmiany zezwolenia oraz elastyczność na rynku pracy.
Zgodnie z art. 135 ust. 1 ustawy o cudzoziemcach zezwolenie, o którym mowa w art. 127, może być w każdym czasie, na wniosek cudzoziemca, zmienione przez wojewodę właściwego ze względu na miejsce aktualnego pobytu cudzoziemca, jeżeli cudzoziemiec zamierza rozpocząć wykonywanie pracy u innego podmiotu niż określony w zezwoleniu, zamierza zmienić stanowisko lub będzie otrzymywać niższe wynagrodzenie niż określone w zezwoleniu.
Oznacza to, że zmiana pracodawcy, inaczej niż w przypadku „zwykłego” zezwolenia na pobyt czasowy i pracę, nie powoduje konieczności ponownego ubiegania się o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy. Cudzoziemiec będzie mógł po prostu zmienić posiadane zezwolenie.
Co więcej przez pierwsze 2 lata wykonywania pracy na podstawie Blue Card (Niebieskiej Karty UE) cudzoziemiec będzie mógł zmienić rodzaj umowy i wymiar czasu pracy, informując jedynie o tym fakcie urząd. Po przepracowaniu na Niebieskiej Karcie UE dwóch lat również zmiana pracodawcy czy też stanowiska pracy nie będzie wymagała (przy spełnieniu pewnych warunków) zmiany zezwolenia.
2. Możliwość „łączenia rodzin”.
Członkowie rodziny cudzoziemca posiadającego Niebieską Kartę UE będą mogli do niego dołączyć i otrzymać zezwolenie na pobyt czasowy w celu połączenia z rodziną zgodnie z art. 159 ust. 1 pkt 1 lit. h. Zezwolenie takie umożliwia posiadaczowi swobodny dostęp do polskiego rynku pracy i możliwość jej wykonywania bez konieczności uzyskiwania zezwolenia na pracę.
3. Dostęp do świadczeń rodzinnych.
Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych, świadczenia rodzinne przysługują cudzoziemcom przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, zezwolenia na pobyt czasowy udzielonego w związku z okolicznościami, o których mowa w art. 127.
4. Mobilność w obrębie Unii Europejskiej.
Osoba legalnie przebywająca przez osiemnaście miesięcy w pierwszym państwie członkowskim na podstawie Niebieskiej Karty UE oraz członkowie jej rodziny mogą (po spełnieniu pewnych warunków) przenieść się do państwa członkowskiego innego niż pierwsze państwo członkowskie w celu podjęcia pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji.
5. „Elastyczność” w uzyskaniu tytułu rezydenta długoterminowego UE w Unii Europejskiej.
Zgodnie z art. 16 Dyrektywy, posiadacz Niebieskiej Karty UE, który skorzystał z możliwości przewidzianej w art. 18 (wskazana w pkt. 4 Mobilność w obrębie Unii Europejskiej) niniejszej dyrektywy, może łączyć okresy pobytu w różnych państwach członkowskich w celu sprostania wymogowi dotyczącemu długości pobytu, jeżeli spełnione są następujące warunki: a) pięć lat legalnego i nieprzerwanego pobytu na terytorium Wspólnoty na podstawie Niebieskiej Karty UE; oraz b) legalny i nieprzerwany pobyt przez okres dwóch lat bezpośrednio poprzedzających złożenie odnośnego wniosku na podstawie Niebieskiej Karty UE na terytorium państwa członkowskiego, w którym złożono wniosek o zezwolenie na pobyt długoterminowego rezydenta WE. Oznacza to w praktyce, że posiadacz Niebieskiej Karty UE po zmianie kraju zamieszkania i pracy w obrębie Unii Europejskiej nie traci okresu pobytu w innych krajach Wspólnoty zaliczanego do otrzymania rezydenta długoterminowego UE.
Comments